adam cisowski

Dziś z panem profesorem, jego bratem i Staszkiem zamierzaliśmy pójść po skarb. Gdy doszliśmy w wyznaczone miejsce ja i Stach zaczeliśmy kopać. Była to głegoka dziura, ale wydobylismy skrzynkę. W tym momęcie wyskoczył jeden z opryszków miał broń, iwęc nie mogliśmy nic zrobić odebrał skarb i uciekł do lasu. Wszyscy chcieli za nim biec, ale ja powiedziałem żeby tego nie robili, zasugerobałem, że wytłumacze im to w domu. Powiedziałem, że ten skarb był fałszywy i zrobiłem go tylko, dlatego aby opryszkowie się odczepili. Aby odnaleźć prawdziwy skarb były zagaki. Rozwiązaliśmy je i doprowadziło nas to do starego drzewa z bocianim gniazdem. Skarb nie bło trudno znaleźć. Gdy go otworzyliśmy w środku były rubiny.

Dziś śledziłem jednego z opryszków i doszłem do jakiegoś domu w ciemnym lesie, niestety on mnie zauważył i zostałem porwany. Gdy się opudziłem obok mnie leżał wychłodniały francuz. Było mu zimno pewnie dlatego, że byliśmy w ciemnej lodowatej piwnicy. Porywcze chcieli mi dać jedzenie, ale ja oddałem je drugiemu jeńcowi i tak tam spędziłem cały dzień. Wieczorem rozpętała się burza było słychać kłutnie. W pewnym momęcie ktoś otworzył drzwi, to był Staszek i harcerze uwolnili mnie i francuza. Zajeliśmy się nimi ledwo, ledwo zanieśliśmy go do księdza Kazuro i tam odkryłem coś szokującego. Kilka lat temu przyniesiono tu rannego na drzwiachz szopy.Już wtedy wiedziałem, że to tych drzwi szukamy. Spytałem gdzie one są, okazało się, że dalej tu stoją. Obejrzałem je i znalazłem tam podpowiedź. Wróciłem ze Staszkiem do Bejgoły  opwiedziałem to głośno wszystkim, uciszano mnie, ale wtedy mówiłem coraz głośniej. Wiedziałem, że ktoś nas śledzi.

Na wakacje iałem jechać z rodzicami nad morze, ale dziś zapukał do moich drzwi nasz nauczyciel historii i poprosił abym z nim pojechał do małej wsi Bejgoły bo jego bratanica mówi, że dzieje się tam coś dziwnego. Panna Wandzia miała piękne fiołkowe oczy, ale nie oto tu chosdziło. W jej domu ostanio ukradziono drzwi, nikt nie wie dlaczego.N a następny dzień drzwi się znalzły, ale całe oskubane. Więc postanowiłem dla panny i dla ulubionej zabawy ( czyli detektywizm) tam pojechać. Wieczorem ktoś pałętał się koło domu więc poszedłem to sprawdzić, ale wtedy dostałem w głowę i zemdlałem. To jedyne co pamiętam ztego dnia.

Wczorajszego wieczoru zostałem zawołany do telefonu i na stole nie było moich lodów. Żadne z młodszego rodzeństwa nie chciało się przyznać. Więc zastosowałem pewien trik. Nalałem do miednicy wody i kazałem dzieciakom zanurzyć ręce. Gdy to zrobili poprosiłem ich aby wyciągneli dłonie do światła. Trójka z nich miała mokre ręce, ale jeden miał suche. Wiedziałem już, że to on. Gdy powiedziałem kto to młody to potwierdził.Chwile później wytłumaczyłem innym jak nato wpadłem. Dziś natomiast usłyszałem, że mojemu koledze zagineło pióro, więc obiecałem, że je odnajde. Już wiedzaiłem kto to, ale nie zdradziłem nikomu. Po lekcjach poszliśmi ze złodziejaszkiem razem do jego domu. Tam poprosiłem aby oddał ukradzione pióro. On zapewniał mnie, że on tego nie ukradł tylko znalazł. Wreszcie powiedział, że je odda i w tym momęcie z skradzionym piórem mogłem isć do domu.

Cześć nazywam się Adam Cisowski nie uwierzycie co dziś mi się przydarzyło. Przy odpytywaniu z historii pan Gąsowski sie pomylił i wyczytał trzy inne nazwiska, oczywiście chłopacy nic nie odpowiedzieli. Wtedy ja wstałem i powiedziałem że to wszystko moja wina bo zgadłem sposób odpowiadania który stosował pan pięćdzieśiąt lat. Pan Gąsowski był wkurzony ale otworzył swój notes i przyznał mi racje w swojwj pomyłce skleiły się kartki. Wtedy nauczyciel zaproponował mały zakład jeśliwsobotę odgadnę jakie nazwiska wybierze pan Gąsowski nasza klasa dalej będzie jago ukochaną klasą. Nadeszła sobota ja miałem wypisane nazwiska, a pan Gąsowski właśnie pisał nie musiał długo myśleć. Ja przeczytałem swoje nazwiska i pewien uczeń nazwiska nauczyciela były one takie same. To była najprosyrza droga jaką nauczyciel mógł wybrać nazwiska przypisane na ten dzień.